Heuvel 38, Tilburg
Plantoelichting ‘Heuvel 38 te Tilburg’
In het centrum van Tilburg, midden in het uitgaansleven, is een voormalig dokterspand verbouwd tot horecagelegenheid.
Het van oorsprong dubbele woonhuis werd in de 60-er jaren om verkeerstechnische redenen gedeeltelijk gesloopt. Op het eind van de vorige eeuw kocht de gemeente het resterend pand teneinde het openbaar vervoersprobleem van de Tilburgse binnenstad op te lossen: de bijbehorende tuin was onontbeerlijk om een buskeerstation te realiseren. Daarnaast was de locatie van grote betekenis vanwege zijn centrale ligging in het uitgaansgebied van Tilburg.
Het gebouw werd doorverkocht als toekomstig horecapand, terwijl de voormalige tuin en bijbehorende opstallen in eigendom van de gemeente bleven.
De opdrachtgevers wilden een royaal horecapand met per verdieping een zelfstandig opererende horecaruimte met een optimaal vloeroppervlak waarbij de immense bestaande verdiepingshoogten bij voorkeur gehandhaafd moesten worden. Deze vraag, in combinatie met het gemeentelijk standpunt destijds dat de Heuvelring verkeersvrij zou worden, dat de levendigheid en de sociale controle op de Heuvelring ter plaatse gestimuleerd zou moeten worden, dat het bestaande pand onder beschermd stadsgezicht viel en dat het gebouw moest passen binnen de grenzen zoals gesteld in het geldende bestemmingsplan vormden gezamenlijk het uitgangspunt van het plan.
Vanwege de slechte constructieve en bouwkundige staat van het overgebleven voormalige dokterspand en de onbruikbare indeling als theatercafé is het gehele pand, met uitzondering van de monumentale voorgevel, gesloopt.
Het pand telt 4 verdiepingen. In de kelder is een bescheiden caféruimte geprojecteerd. Op de begane grond bevindt zich het theatercafé. Op de eerste verdieping is een restaurant met bijbehorende keuken aangebracht terwijl de tweede verdieping ruimte biedt aan twee zalen.
Het theatercafé op maaiveldniveau wordt vanaf de Korte Heuvel ontsloten terwijl de overige horecaruimten vanaf de entree tegenover de Heuvelpoort toegankelijk zijn.
In alle horecaruimten zijn de indrukwekkende verdiepingshoogten van het oorspronkelijke pand toegepast. De zogenaamde technische ruimten, zoals toiletten, techniek, opslag, kantoor e.d. bevinden zich in de kelder en vanaf de 1e verdieping in een smalle zone van het achterstuk, evenwijdig aan de Damsstraat. Omdat voor deze ruimten de gebruikelijke verdiepingshoogten konden worden aangehouden was het mogelijk om tussen de eerste verdiepingsvoer en het dak een extra laag, dus meer vloeroppervlak toe te voegen. Deze afwijkende vloerniveaus, welke middels de vluchttrappen worden verbonden met de andere vloeren, zijn van buitenaf zichtbaar in de gevels van de Damsstraat en de gevel aan het parkje.
Het gebouw is beschouwd als 2 herenhuizen, aan de Damsstraat onderling verbonden middels de gemetselde steegwand, aan de Heuvelring van elkaar losgehouden door de transparante entree c.q. het trappenhuis. Het onderscheid tussen de twee bouwmassa’s wordt nog eens versterkt door het verschil in materialisatie van de gevels, terwijl de overeenkomsten gezocht zijn in de monumentale uitstraling alsook in de detaillering van beide volumes.
Het voorste herenhuis is uitgevoerd in rode baksteen waarin opgenomen witte houten kozijnen. De gevel aan de Damsstraat is in originele staat opgebouwd terwijl de voormalige dichte, maar van spiegels voorziene gemetselde gevel aan de Heuvelring is voorzien van hoge puien omlijst met betonnen kaders.
De gevels van het achterste herenhuis zijn voorzien van wit stukwerk, terwijl de iroko kozijnen behandeld zijn met een transparante lak. Dit gestukte herenhuis is geplaatst tegen de gemetselde gevel van het Tilburgse steegje, de Damsstraat, welke wel voor wat betreft de hoogte en materialisatie maar niet voor wat betreft de indeling refereert aan de oude gevel. Op de eerste verdieping is aan de zijde van het parkje over de gehele breedte van het pand een balkon aangebracht.